آرتین جون 5 ماهه شد...

ماه پنجم زندگی آرتین جون هم گذشت و آرتین جونم بازم بزرگ تر شد. این عروسک رو مامان نانا دوره بارداری به من داده بود و زمانی که آرتین جون به دنیا اومد یه کم از این عروسک کوچیک تر بود... هزار الله اکبر

 ماه پنجم زندگی آرتین جون هم گذشت و آرتین جونم بازم بزرگ تر شد. این عروسک رو مامان نانا دوره بارداری به من داده بود و زمانی که آرتین جون به دنیا اومد یه کم از این عروسک کوچیک تر بود... هزار الله اکبر

الان دیگه آرتین جون کاملاً اسم خودشو می شناسه و وقتی کسی به اسم صداش میکنه عکس العمل نشون میده و به طرف صدا برمیگرده

الان موقع خنده، علاوه بر خنده صدا دار، یه صدایی شبیه جیغ و شعف از خودش درمیاره که خیلی هیجان انگیزه.

الان دیگه میتونه پستونک رو از دهنش در بیاره و دسته اشو توی دستش بگیره، البته هنوز توی برگردوندنش به حالت قبل مشکل داره و معمولاً از این کار خودش شاکی و شایدم پشیمون میشه.

هرچی دم دستش باشه ارو میگیره و میبره سمت دهنش و تلاش میکنه اونو بخوره

مامان و بابا رو خوب می شناسه و کم کم احساس غریبی و ترس از ترک والدین رو با گریه از خودش بروز میده.

وقتی دراز کش باشه سعی میکنه از جاش بلند شه و معمولا زاویه ١٣٥ درجه نسبت به افق یا همون ٤٥ درجه نسبت به خط عمود مرز بلند شدنشه...

کار جالب یا بهتر بگم خنده دار دیگه ای که میکنه اینه که لب بالاشو می کشه توی دهنش و میمکه و این کار رو در مورد تک تک انگشتاش یا اجتماع چند انگشت هم انجام میده  

این اواخر هم متوجه دست و پاهاش شده و وقتی چشمش به اونا میخوره زل میزنه بهشون و با دقت نگاشون میکنه

یه کار جالب دیگه که همیشه تو دوره بارداری به ذهنم میرسید و ضعف میکردم واسش این بود که تلاش میکرد عکس روی متکا یا کتاب یا هر چیز فلت دیگه ای رو بگیره و توی این ماه آرتین جون همین کار رو انجام میده و خرچ و خرچ ناخوناشو روی چیزهای مختلف میکشه که بتونه تصاویر روی اونها رو بگیره و صد البته موفق هم نمیشه. لطفاً بلند بگید ماشاءالله... مرسی