دلنوشته های یک مادر-3

تابستان بود که آمدی؛ رمضان بود. گذشت با همه هرم و گرمايش. پائيز رسيد و سوز؛ خزان برگریزان گذشت و سرمای زمستان زمهریر آغازی شد بر جدائی چند ساعته امان...

تابستان بود که آمدی؛ رمضان بود. گذشت با همه هرم و گرمايش. پائيز رسيد و سوز؛ خزان برگریزان گذشت و سرمای زمستان زمهریر آغازی شد بر جدائی چند ساعته امان... ٦ ماهه بودی که به ناچار تو را چند ساعتی در روز تنها می گذاشتم و بر سرکارم حاضر می شدم. سخت بود و دلتنگی.... شتاب من برای بازگشت نزد تو و اشتیاق تو برای دیدن من.

کمی بعد اما، بهار آمد و تو بهار عمرم،‌رویش اولین غنچه های عمرت را دیدی؛ امسال نوروز، به معنی واقعی نو بود و به سان سنوات گذشته تکراری نبود؛ چون تو بودی و بودنت هفت سین امان را رنگین تر نموده بود. شادی دیدن تو و لذت وجود تو، مرا مسرور ساخته بود...

و اما،‌ سال نو، منزل نوینی را برای تو، دردانه ام، به ارمغان آورده بود. تقدیر چنین بود که به باغستانی بروی که در آنجا گلدونه های عشق و زندگی ساعاتی را در کنار هم سپری می کنند... برای من سخت بود به معنای واقعی و همچنین برای تو. با همه کودکیت درک می کردی دوری از ما و بودن در کنار غریبه هایی که قرار بود و می بایست با تو مهربان باشند. روزهای اول را بر خلاف انتظار و تصور، آرام ماندی و متین؛ همچون روح بزرگت. اما شب ها، از وحشت رسیدن صبح و جدایی، خواب را بر خود و من حرام می کردی و چنان با تمام وجود مرا به خود و خود را به من می چسباندی که من خود را بخاطر این ظلم سرزنش می کردم و بغض فروخورده ام را بی صدا از گوشه و کنار دیدگانم به بیرون می راندم. زمان می طلبید تا این مشکل حل شود و هیچ گره گشایی نیز بهتر از زمان نبود...

تابستان رسید و آمرداد؛ ماه زندگی و ولادت تو؛ مرداد اشتباه است! مرداد از مرگ و نیستی می آید ولی آمرداد،  به معنی حیات و زندگی است. تو از آغاز بدان که زاده آمردادی و تحریف زمانه،‌تو را شامل نشود.

باری، قدمهایت آغازگر حرکت رو به جلو و به سوی آینده تو است. مهربانی و ابراز محبتت بی اندازه زیباست: بوسیدن را با خوردن صورت نشان می دهی و بجای صدای آن، ‌از خود آواهای دلنواز متصاعد می کنی.

 پسرم

تو اکنون یک بهار،‌یک تابستان، یک پاییز و یک زمستان را دیده ای و از این پس،‌ همه فصلها تکراری خواهد بود... در این یک سال هر بار حرکت نوئی از سوی تو ما را به وجد آورد و از این پس، آن حرکات نیز تکراری خواهد بود تنها چیزی که مشمول تکرار و تکرار نخواهد شد و همیشه جاودان خواهد ماند،‌محبت است؛ پس عزیزم همیشه همچون حال مهربان باش و مهربان بمان.

 خدانگهدارت تا همیشه و تولدت مبارک باد...

مادرت سرور- ١٦ آمرداد ١٣٩٢